Bu Noel'de kendinizi dışlanmış ve yalnız mı hissediyorsunuz? Bir çözüm var

Noel kesintilerle dolu bir mevsimdir. Bazılarından keyif alıyoruz. Bazıları yapmıyoruz.

Yumurta likörü için diyetleri bölmekten, personel partisinde çalışmaktan ve Noel kartları için fatura ödemekten hoşlanıyoruz.

Kesintiler. Noel'le birlikte geliyorlar. Hayatla birlikte gelirler.

1944 YILINDA 8 AYLIK KIZINA GI NOEL KARTI 2. Dünya Savaşı TATİLLERİNDE KORKU, KALP KIRMASI VE UMUT YAKALANDI

Tam beşiği sattığınızda — sürpriz ! Başka bir çocuk. Tam emekli olmaya hazır olduğunuzda - sürpriz! Daha fazla öğrenim. Tam planlarınızın tamamlandığını düşündüğünüz anda sürpriz! Daha fazla işten çıkarma, ameliyat, transfer veya tedavi.

Kesintiler. Korku ve kaygıyı tetikleyebilirler. Uykumuzu çalıyorlar, neşemizi çalıyorlar. Allah'ı sorgulamamıza, hatta Allah'tan uzaklaşmamıza sebep olabilirler.

Hayatınızın bu döneminde bir kesintiyle karşı karşıya olabilirsiniz. İstediğiniz ve aldığınız şey eşleşmiyor. Ve şimdi sıkıntılı ve endişelisin, hatta kızgınsın. Bu seni tarif ediyor mu?

Kesinlikle ailemizi geçen Noel'de tanımladı.

Advent sezonunun ikinci hafta sonuydu. Günümü cumartesi gecesi kilise ayinine hazırlanarak ve orada konuşarak geçirmiştim. Eve vardığımda saat akşam saatlerine yaklaşıyordu. Denalyn mutfakta beni bekliyordu. İfadesinden bir şeylerin ters gittiğini anlayabiliyordum.

"Max, Jenna hamile."

Duyuruları tavırlarıyla uyuşmuyordu. Denalyn kollarını sallayıp bana sarılmalıydı. Sonunda büyükanne ve büyükbabalar! Ama konfeti yoktu, sadece endişe vardı. Gözleri yaşlarla doluydu.

"Acil serviste."

Hastaneye doğru koştuk.

Acil servis odaları Noel dekorasyonlarını pek iyi taşımıyor. Bir çelenk, bir röntgen makinesini şenlikli hale getirmez. Kırmızı ve yeşil ampuller sedyede mutlu bir ışık tutamaz. Dahili telefondaki şarkı ne olursa olsun, monitörler kızak çanlarının çalmasından daha yüksek sesle bip sesi çıkarır. Bir acil servis hala bir acil servistir. Noel'de bile. Ve kızımız acil servisteydi.

Bir hemşire bizi koridordan bir odaya götürdü. Jenna yataktaydı. Yaklaşık 10 saniye boyunca metanetli olmaya çalıştı ve başardı. Sonra ağlamaya başladı. Aileye sürpriz yapmak istemişti. Noel hamileliğinden büyük bir olay çıkarmak istiyordu. Bir bebek sahibi olmak istiyordu.

Gecenin sonunda bunun pek olası olmadığını biliyorduk.

Ertesi sabah doktor bunun böyle olmayacağına dair güvence verdi.

Jenna ve kocası Brett için zaten zor bir sezon olmuştu. Babası bir ay önce ölmüştü. Kasım ayları üzüntüden griye dönmüştü. Artık Aralık ayı daha da öyle geçecekti.

Jenna, Noel'inin tatilden çok tatil gününe benzediğini söyledi.

Belki sizinki de aynısını hissediyordur. Neşeden çok gözyaşı. Noel'den daha berbat.

Mutlu çocukların görüntüsü boş bir beşiğin hatırlatıcısıdır.

Bazılarının yoğun sosyal programı yalnızca sizin boş olanı öne çıkarır.

Ailelerin bir arada olduğu görüntüler, ayrı bir ailenin acısını pekiştiriyor.

Eğer bu sezon sizin için zor geçiyorsa, 25 Aralık'tan çok 26 Aralık'ı sabırsızlıkla bekliyorsanız, dikkate almanız gereken bir hikayem var. Bir genç kızın hikayesi.

Her ne kadar iyi bir tavır sergilemeye çalışsa da bu kolay olmadı. Evinden, ailesinden ve kendi yatağından kilometrelerce uzaktaydı. Son birkaç gününü kışın soğuğuna katlanarak kalabalık yollarda geçirmişti. Para kıttı. Arkadaşlar yakınlarda değildi. Sıcak bir yatak ve sıcak bir yemek mi? Beklentiler zayıftı.

Ona hangisinin daha kötü olduğunu sorarsanız, kalbindeki ağrı mı yoksa sırtındaki ağrı mı, bir seçim yapmakta zorlanacaktı.

Kalbi ailesi için acıyordu. Onlara yabancılaştığını hissetti. Normal şartlar altında hamileliğini öğrenseler çok heyecanlanırlardı. Ama düğünden önce hamile miydin? Muhafazakar ailesi ve tuhaf açıklamasıyla mı?

Ve evleneceği adama kendisinden olmayan bir çocuk taşıdığını söylemek zorunda mı kalacaksınız? Onunla hâlâ evli olması bir mucizeydi. Ve o gece ihtiyaç duyduğu şey başka bir mucizeydi.

Evde doğum yapmayı hayal etmişti: Annesi bir elini, teyzesini diğer elini tutuyordu; bir ebe, sevgi dolu akrabalar, Joseph ve kapının önünde bir grup komşu. Belki de hepsi onun ilk çocuğunun doğuşunu birlikte deneyimleyebilselerdi, o zaman onun hikayesine inanırlardı.

En azından Mary'nin böyle hissettiğini hayal ediyorum. Elbette yanılıyor olabilirim.

Birkaç dakika içinde yıldız askının eli Mary'nin parmağını yakaladı. Gökyüzü gezgininin ayakları Joseph'in avucunun içindeydi. Meleklerin gökyüzünü ibadetle doldurmasına şaşmamalı. Tanrı'nın, samanlar sırtını çizmesin diye ahır havlularına sarıldığı gece, Baba'nın sevgisine dair tüm şüpheler ortadan kalktı.

O anda Mary her şeye değdiğini anladı. Sırtındaki ağrı, kalbindeki ağrı; hepsi yok oldu. Nasıl olduğu, ne zaman olduğu merakları oyalanmadı. Handa oğluna yer yoktu; sorun değildi. İnsanların gönlünde yer bulurdu.