Amerika'daki yoksul çocukların sayısı iki katına çıktı ve tek çözüm bu olabilir

Gerçeği abartmaya gerek yok: Dünya kaos içinde. İsrail'den Ukrayna'ya ve Güney Çin Denizi'ne kadar dünyayı rahatsız eden ve ABD liderliğine meydan okuyan sayısız sorun var gibi görünüyor. Ancak, dünya çapındaki çatışmalar medyaya hakim olurken ve dünya çapında vatandaşların ve politika yapıcıların dikkatini çekerken, burada ülkede filizlenen bir sorun var: çocukluk yoksulluğu.

Çocuk yoksulluğu seçmenleri harekete geçirecek veya ana akım medyanın dikkatini çekecek bir şey değil, ancak bu onu daha az ciddi bir sorun haline getirmiyor. Gelmiş geçmiş en zengin ve en güçlü ulus olan Amerika Birleşik Devletleri'nde çocukluk çağındaki yoksulluk rekor seviyelere ulaştı. Birçoğu bunun nasıl mümkün olabileceğini sorgulasa da (sorunun varlığını kabul ederlerse), halk olarak bizim bu zorlukla doğrudan yüzleşmemiz gerekiyor.

Öncelikle ABD Nüfus Sayım Bürosu'na göre, ABD'de yoksulluk içinde yaşayan çocuk sayısının 2022'de iki katına çıktığını gösteren verilere bakalım; bu, tarihteki en büyük artış.

ÖZEL SERMAYELİ FON YÖNETİCİSİ, HAYATI BOYUNCA 'EN BÜYÜK GAYRİMENKUL DÜZELTMESİNE GİRDİĞİMİZİ' SÖYLÜYOR

Bu da toplam sayının yaklaşık 9 milyon çocuğa ulaştığını gösteriyor. Millet olarak bu noktaya nasıl geldik? Peki, bu ülkedeki babalık krizine, ekonomik çalkantılara ve başarısız eğitim sistemine baktığınızda cevap netleşiyor.

Bu ulusun başına bela olan babalık krizi, ülkemizde aileler ve dolaylı olarak çocukluk yoksulluğu üzerinde zarar verici etkilere sahip. Örneğin yaklaşık 18,5 milyon çocuk babasız büyüyor.

Babalık sadece çocukların gelişimi için gerekli olmakla kalmıyor, aynı zamanda veriler, babasız büyüyen çocukların okuldaki akademik performanslarında önemli düşüşler olduğunu, ekonomik istikrar olasılığının daha düşük olduğunu ve sosyal yaşamda daha düşük fırsatlara sahip olduğunu da gösteriyor. hareketlilik.

Dolayısıyla, en üstte babanın olduğu iki ebeveynli ailelerin olmayışının yalnızca çocuğun gelişimi üzerinde olumsuz bir etki yaratmadığını, aynı zamanda Çocuk yoksulluk içinde büyüyecek.

Ancak çocukluk çağındaki yoksulluğun artışını artıran şey yalnızca babalık krizi değil. Bu ülkeyi etkileyen ekonomik çalkantı gibi diğer faktörler, ülke genelindeki haneler üzerinde yıkıcı etkiler yaratıyor. Ailelerin günlük maliyetlerindeki artış, tipik Amerikan hane halkının mal ve hizmetlere iki yıl öncesine göre 700 dolardan fazla para ödediğini gösteren verilerle onları eziyor.

Pek çok bilim insanı, yaklaşık %5 gibi tarihi bir düşük seviyeye düştükten sonra çocukluk çağındaki yoksulluğun rekor düzeyde artmasının enflasyondaki artışla aynı zamana denk geldiği konusunda hemfikir. Üstelik soldaki bazı kişiler, yoksulluktaki artışın sorumlusu olarak çocukluk dönemi vergi indiriminin ortadan kalktığını öne sürüyorlar, ancak bu başlı başına yanlış bir adlandırmadır.

Aslında, çocukluk dönemi vergi kredisinin uzatılmasının yıkıcı etkileri olabilir çünkü bu, insanları çalışmaya teşvik eden teşvikleri daha da ortadan kaldıracak ve şu anda ABD'yi kasıp kavuran enflasyonist paradigmayı engelleyecektir.

Daha fazla FOX HABER GÖRÜŞÜ İÇİN TIKLAYIN

Son olarak aileleri yok eden bir eğitim sistemi felaketi var. Kabul etmek gerekir ki daha uzun vadeli bir sorun olsa da etkileri ülke genelindeki topluluklarda hissedilebiliyor. Örneğin, bugün Los Angeles'taki siyahi öğrencilere bakın; burada %80'i sınıf düzeyinde yeterli düzeyde okuma veya yazma bilmiyor.

Bazıları bu zarar verici istatistiğin COVID-19 salgını nedeniyle daha da kötüleştiğini öne sürebilir; ancak bu, bu duruma yol açan politikaların bu okul bölgelerinin çoğunda on yıllardır sağlam bir şekilde kök salmış olduğu gerçeğini göz ardı etmek olacaktır. . Sonuç olarak, insanların sadece temel aritmetik ve okumayla değil, aynı zamanda finansal okuryazarlıkla da mücadele ettiği, çocukluk çağındaki yoksulluk oranlarının artmasına neden olan mahalleleriniz var.

Peki şu soru hala geçerli: Ne yapabiliriz? Jack Brewer Vakfı olarak kendimizi yalnızca bu büyüyen sorunla ilgili farkındalığı artırmaya değil, aynı zamanda bu konuda bir şeyler yapmaya da adadık. Günde 5.000 çocuğu beslemekten, zor durumdaki ailelere yüzbinlerce kilo gıda dağıtmaktan binlerce takım giysi bağışlamaya kadar: hedeflerimiz açık.

Bu konuyu ele almak için yalnızca koro halinde değil, aynı zamanda Mesih'in misyonunu yaşamaya adanmış erkek ve kadınlardan oluşan bir cemaat de gerekecek. Her ne kadar devletin tüm kademelerinde bir miktar başarı elde etmiş olsak da (örneğin, Florida eyaletinden babalık krizine çözüm bulmak için rekor düzeyde bağış yapılması gibi), hâlâ yapılacak çok şey var.

Hepinizi, Yakup 1:22'de söylendiği gibi Rab'bin sözüne bağlı kalmaya çağırıyorum: "Fakat siz, kendi kendinizi aldatarak sözün yalnızca dinleyicileri değil, uygulayıcıları olun." Ancak o zaman çocuklarımızı ve dolayısıyla geleceğimizi kurtarmaya bakabiliriz.