Küfredercesine değişin!

         Bazılarının değiştiğine, bazılarının ise değişmediğine inanmak isteriz. Anlamamız gereken kafamızdaki devin, haliyle algılarımızın her geçen gün zaten  değiştiğidir. Eskilerden hortlayan bir insanı artık farklı gördüğümüzü, onun da bizi farklı gören farklı biri olmuş olabileceğini reddetmeye çalışmak, yerçekimini reddetmekten farksızdır.

         Bir insan yedisinde neyse yetmişinde odur derler, hiç değişmemişsin derler, belki de çok değiştin derler. İnsanlar sizi istedikleri kalıplarda tutmak istediklerinden bu cümleleri kurarlar. Sizin değişip değişmediğiniz neden onları bu derece ilgilendirir hiç düşündünüz mü, neden enerjilerini değişmenizi önlemeye harcarlar? Sizi düşündüklerinden mi?

         Hayır. Tam tersine bencilliklerinden. Kimse konfor alanının bozulmasını istemez. Eğer bir insan sizin ailenizdense, arkadaşınızsa ya da bir akrabanızsa birbirinizin konfor alanını işgal ediyorsunuz demektir. O kişiyi artık çalışma alanınızda oturduğunuz sandalye kadar konfor alanınıza ait hissedersiniz. O sandalyenin sürekli sizden habersiz yerinin değiştirilmesi ya da ortadan kaybolması çok hoşunuza gitmez çünkü konfor alanınızı tekrar kurmanın zahmetine tekrar katlanmak istemezsiniz. Bu durumun aynısı kafanızın içindeki konfor alanı için de geçerlidir. Biriyle görüşün ya da görüşmeyin, hatta isterseniz adını bile hatırlamayın, kafanızda onu bir yere koymuşsanız eğer siz yokken yeri değişsin ya da kaybolsun istemezsiniz.

         Gerçek nedir peki? Gerçek şu ki konfor alanına bağlılığıyla ters orantılı, cesaretiyle ve merakıyla doğru orantılı olacak şekilde az ya da çok herkes mental olarak değişir, değişmeye mahkumdur. Önemli olan spontane olan bu değişimi kontrol altına alıp şekil vererek, değişimden gelişimi yaratmaktır.

         Sizi istedikleri kalıplarda tutmak isteyen insanlara küfredercesine değişin!

         Ben Kaybolmuşlar'dan PrincepsTenebris.