DEI tartışması bizi çeşitliliğin doğal olarak oluştuğu noktaya götürebilir

Mart ayında bu sayfalarda, "Ofis Alanı" filmindeki klasik soruyu ülkemizdeki şirketlerin Çeşitlilik, Eşitlik ve Katılım departmanlarına sormuştum.

"Ne derdin... burada ne yapıyorsun?"

Neredeyse bir yıl sonra ve muhtemelen onlarca yıllık tarihinde ilk kez, işyerinde ayrıcalık teorisinin tedarikçileri, sırtlarını duvara dayayarak bu soruyu doğrudan ele almaktan başka çareleri kalmadı. .

HARVARD BAŞKAN İNTİHAL SKANDALI YAYGIN 'AKADEMİK YOLSUZLUK' BUZDAĞININ OLASI UCUNU, diyor Scholar

HARVARD'ın eski başkanı Claudine Gay'in ardından mükemmel bir fırtına patlak verdi Harvard'ın, DEI'nin savunucusu ve yararlanıcısı olmasının yanı sıra, Giza büyüklüğünde bir intihal piramidinden suçlu olduğu ve istifaya zorlandığı ortaya çıktı.

Bu, iş dünyasında giderek daha fazla şirketin kimlik odaklı DEI departmanlarını hem paradan tasarruf etmek için hem de ne tür bir değer sağladıkları çok açık olmadığı için terk ettiği bir zamanda gerçekleşiyor.

İşte bu arka plandan önce milyarder Dallas Mavericks'in sahibi Mark Cuban, parlak beyaz zırhıyla bu hafta ilerici çeşitlilik programlarını savunmak için sosyal medyaya gitti.

Milyarder arkadaşı Elon Musk'un oldukça makul bir şekilde X platformunda DEI'nin "ırk temelli ayrımcılık" olduğunu ve dolayısıyla ırkçı olduğunu söylemesine yanıt olarak Cuban, programlar için pratik bir argüman sunmaya çalıştı. Uzun uzun alıntılamakta yarar var:

"İyi işletmeler, işletmenizi başarılı olmak için mümkün olan en iyi konuma getirecek çalışanları bulmak için diğerlerinin bakmadığı yerlere bakar. Siz katılmayabilirsiniz ama ben bunu kabul ediyorum. düzenli olarak işe alım değerlendirmesinden dışlanan çeşitli ırklardan, etnik kökenlerden, yönelimlerden vb [aynen böyle] kişiler olduğu göz önüne alındığında. İşe alma araştırmamızı bunları da kapsayacak şekilde genişleterek, daha nitelikli kişileri bulabiliriz. Fobik şirketler benim kazancımdır."

Bunun DEI için olumlu ve eğer doğruysa ikna edici bir argüman olduğunu kabul etmek gerekir; aslında o kadar ikna edici ki, bu kadar büyük değer sağlayan programların neden bu kadar çabuk dağıtıldığını merak ediyor insan.

Fakat ne yazık ki burada ölümcül bir kusur var çünkü aslında DEI departmanları olan şirketler Cuban'ın iddia ettiği gibi beyaz olmayan çalışanları önemli oranda işe almıyor.

Axios bu hafta DEI programları olmayan işletmelerin çeşitlilikten yoksun olduğunu iddia etmeye çalıştı, ancak araştırmaya baktığınızda, Revelio Labs'tan alıntı yapan yayın organlarında DEI'li firmaların %40,1 oranında Beyaz olmayan işçileri işe aldığını görüyorsunuz. olmayanlar ise %36,4 oranında bunu yapıyor.

Bu uçurum tam olarak işyerinde ayrımcılıkla dolu bir Büyük Kanyon değil.

Siyahiler ve Asya Pasifik Adalıları için işe alım oranındaki fark neredeyse %1'lik çok küçük bir seviyedeydi.

Yani, çeşitlilik seminerleri için milyonlar ödemeyen işletmeler hala çeşitlilikten yararlandığından Küba'nın aydınlanmış kişisel çıkarlarının ne çok aydınlanmış ne de özellikle kişisel çıkar olduğu ortaya çıktı.

Fakat Cuban topu burada ileriye taşıdı, çünkü bu değişim sayesinde bugün her şeyin en nadirini, her iki tarafın da üzerinde anlaşabileceği bir şeyi bulabiliriz.

Cuban, pozitif çeşitliliğin bebeğini DEI'nin uyanmış banyo suyuyla birlikte dışarı atacağımızdan endişe ediyor ve bu tamamen sebepsiz değil.

Amerikan işgücü mevcut, övgüye değer çeşitlilik düzeylerine tamamen organik bir şekilde ulaşmadı; bu, toplumumuzun yaptığı bir seçimdi.

20. yüzyılın ortalarından 20. yüzyılın sonlarına kadar yasama ve toplumsal baskı yalnızca işe alım ve terfiyi çeşitlendirmekle kalmadı, aynı zamanda yetenekle ilgili stereotipleri de ortadan kaldırdı. Sonuçta başarılı oldu.

Daha fazla FOX NEWS GÖRÜŞÜ İÇİN BURAYA TIKLAYIN

Bugün toplantı odalarında uygulanan DEI ile ilgili sorun, Orwell'in ortodoksluğudur. . Sadece kendine hizmet eder, hedeflere ulaşıldığında alakasız olur çünkü işin ve toplumun tüm temeli sözde ırkçıdır.

Fakat geleneksel performans ve günah çıkarma DEI programları ve seminerlerinden vazgeçmek, çeşitliliğe olan bağlılığın göz ardı edilmesi veya terk edilmesi gerektiği anlamına gelmez.

Çeşitliliği kutlamalıyız, daha doğrusu bizden önce gelen Amerikalıların, zamanı geldiğinde her zaman çeşitlilik yaratacak bir fırsat eşitliğine adanmış olmalarını kutlamalıyız.

Bu argümanın tüm taraflarında herkesin hemfikir olması gereken şey, nihai hedefin, çeşitliliğin organik olarak ortaya çıktığı bir toplum olduğudur. Bazıları zaten orada olduğumuzu düşünüyor, bazıları asla oraya varamayacağımızı ve çoğu da yolda olduğumuzu düşünüyor.

Saldırganlıkların ve alayların, sosyal medyadaki çınlamaların ve tüm tarafların yönelttiği çınlayan ırkçılık suçlamalarının ötesinde, burada ilerlemeye yönelik bir yol var; birbirimizi saygıyla dinlemeyi ve tam olarak ne tür bir davranışta bulunacağımıza karar vermeyi gerektiren bir yol var. Olmak istediğimiz toplum ve ülke.

Umarım, her zaman elde etmese de, her zaman daha fazlasını arayan biri…