Noel'de İsa'nın pek çok görüntüsünün O'nun muhtemel görünümünü yansıtmadığını hatırlayalım.

Bir Hıristiyan okulunun müdürü olarak öğrendiğim üzücü şeylerden biri, birlikte büyüdüğümüz İsa'nın resimlerinin, Kurtarıcı'nın neye benzeyeceğini temsil etmemesidir.

Noel'de İsa'nın pek çok görüntüsünün O'nun muhtemel görünümünü yansıtmadığını hatırlayalım.
Noel'de İsa'nın pek çok görüntüsünün O'nun muhtemel görünümünü yansıtmadığını hatırlayalım.

Yakın zamanda Kaliforniya Eyalet Meclisi, okulların K-12 sınıflarında birden fazla derste medya okuryazarlığı standartlarını birleştirmesini zorunlu kılan bir yasayı kabul etti.

Hedef mi? Öğrencileri "sosyal medya ağlarında ve dijital platformlarda görünenlerle ilgili ahlaki yükümlülükler ve etik standartlarla ilgili sorularla yüzleşmeye" donatarak "sahte haberlerle" mücadele etmek.

Advent sezonu yaklaşırken, Hıristiyan eğitimcilerin, okullarımızın çoğunda bulunan görsellerde yaygın olan "sahte teoloji" ile yüzleşmek için İncil'e dayalı düşünme becerilerini öğretirken aynı "ahlaki yükümlülükleri" dikkate aldıklarını eklemek isterim. .

'SEÇİLMİŞLERLE NOEL: KUTSAL GECE' SİNEMALARDA ÖZEL BAŞLANGIÇLAR

Örneğin Noel kutlamamızı ele alalım.

Birkaç yıl önce, çok ırklı bir okul topluluğuna liderlik ederken, Noel süslemelerimin ne kadar hatalı olduğunu keşfettiğimde üzülmüştüm. Ofisimi geleneksel Hıristiyan süslemeleriyle dekore etmeye hazırlanırken, yemlik sahnemin Yusuf ve Meryem'den Melek Cebrail'e ve en önemlisi bebek İsa'ya kadar İncil'e uygun olmadığını ilk kez fark ettim.

Bu kör noktayı farklı etnik kökenden meslektaşlarıma itiraf etmek alçakgönüllüydü; özellikle de yıllardır Kutsal Kitap'a aykırı bu tür görüntülerin ele alındığı bir ders verdiğimi düşünürsek.

Ve bunu eleştirel Noel teorisinde bir uyanış egzersizi olarak görenler için - öyle değildi.

Dekorumun ironik bir şekilde Beyaz Noel olduğunu ve İncil'e hiç benzemediğini ilk kez fark ediyordum. Yıllardır çocuklarıma okuduğum İsa'nın Doğuşu kitaplarını çıkardığımda aynı gerçeklikle, Ortadoğu Yahudilerininkiyle değil, kendi imajımdaki kutsal ailenin görüntüleri ile karşı karşıya kaldım.

Ulusumuzun kültürel ve ırksal açıdan çeşitliliği arttıkça, günümüz Hıristiyan gençlerinin sahte görüntülerin inançları ve nesilleri üzerindeki etkisini anlamaları önemlidir.

Reformcu John Calvin de kendi zamanında bu hatanın ciddiyetinin farkına vardı: "Tanrı'nın [Babanın] gerçek bir sureti tüm dünyada bulunamaz; ve bu nedenle... O'nun görkemi kirlendi ve O ne zaman görünür bir biçimde gözlerimizin önüne konulsa, O'nun gerçeği yalanla bozulur."

Bu, Tanrı Baba için anlamlı olsa da, Noel'de dünyaya gelişini kutladığımız Tanrı'nın Oğlu'nun, yani "görünmez Tanrı'nın imgesi"nin imgesine ne dersiniz?

DAHA FAZLA FOX NEWS GÖRÜŞÜ İÇİN BURAYA TIKLAYIN

Hıristiyanlar İsa'yı Immanuel (yani Tanrı bizimledir) olarak kabul etseler de, İncil yazarları onun İsa'yı asla tanımlamadığını fiziksel görünüş. Dahası, İsa'nın bebek olarak tasvir edilmesi bazı kişiler için tökezleme taşı olsa da, ben onun bir yetişkin olarak tasvir edilmesinin çok daha problemli olduğunu düşünüyorum.

Öğrencilerimle paylaştığımda, görerek büyüdüğüm İsa'nın resimleri hakkında hiç iki kez düşünmedim çünkü bunlar Rönesans tablolarından Warner Sallman'ın her yerde bulunan "İsa'nın Başı" tablosuna kadar benim imajımı yansıtıyorlardı.

Fakat bu görüş 30'lu yaşlarımın başında Disney filmi "Ruby Bridges"i izlediğimde çarpıcı biçimde değişti.

Sivil haklar ikonu Ruby Bridges'in güçlü gerçek hikayesi, New Orleans, Los Angeles'taki tamamı beyazlardan oluşan okuluna giden ilk Afrika kökenli Amerikalı öğrenciydi. Film, 6- yaşındaki Ruby, okula girerken her günü beyaz erkek, kadın ve çocuklardan oluşan öfkeli bir kalabalıkla deneyimliyor.

Ebeveynlerin Ruby'yi okulda tutup tutmama konusunda tartıştıkları dokunaklı bir sahnede kamera, Sallman'ın duvarda asılı olan İsa portresine dönüyor. Anne, kararıyla ilgili Tanrı'ya dua etmek için zaman aradığında baba, Sallman'ın çalışmasını durdurur ve şunu söyler: "Beyazların siyahilerden daha iyi olduğunu kafasına takmış."

"Bunun ne anlamı var ki? İsa'yla ne işin var?" diye soruyor anne.

Baba, "Kimse O'nun gerçekte neye benzediğini bilmiyor" diye yanıt verir. "Ama bunu her gün gördüğünde, bu ona Tanrı'nın ondan çok, okul dışındaki beyazlara benzediğini gösteriyor."

Neyse ki ebeveynlerinin yardımıyla Ruby'ye İsa hakkında İncil'den bir bakış açısı kazandırılıyor. İsa'ya olan derin inancı onu ayakta tutuyor ve toplumundan gördüğü korkunç muameleye rağmen direnmesine olanak tanıyor; sözlü saldırganlar için her gün dua ediyor ve İsa'nın çarmıhtaki duasını tekrarlıyor: "Baba, onları affet, çünkü ne yapacaklarını bilmiyorlar" yapın.

Yaptıklarım aracılığıyla O'nun veya Oğlu'nun imajını temsil etmediğim zamanlar için Tanrı'dan af dilediğimde, Aziz Pavlus'un Korint Kilisesi'ne verdiği güçlü görev aklıma geliyor: " Ve hepimiz, örtüsüz yüzümüzle, Rab'bin yüceliğini seyrederek, bir yücelik seviyesinden diğerine aynı görüntüye dönüşüyoruz."

Çünkü İsa'nın gücü bizi dönüştürerek günahın bağışlanmasını sağlar. ve bizi O'nun imajını yansıtma yönündeki asıl amacına geri döndürüyor. Bu Noel sezonunda çok ihtiyaç duyulan bir mesaj.

Duygu Dökümü

Wardruna - Raido | Einar'ın Terkedişi

5 dakikalık bir kliple ne anlatılabilir? Eğer Türkiye'deki pop kliplerine bakarsak çıplaklığın ve sahte zenginliğin para kazandırma...

Eleştiri Köşesi

Amerika'daki yoksul çocukların sayısı iki katına çıktı...

Çocukluk çağındaki yoksulluk rakamları iki katına çıktı. Şu anda 9 milyon yoksul çocuk var ve ekonomik sorunlar, başarısız eğitim...

Bu makale gönderisinde, Kaybolmuşlar yazarı PrincepsTenebris ; noel, okul, tanrı, hıristiyan, incil, beyaz, baba ve ruby kavramlarını ele aldı, eleştiri köşesi odaklı daha fazla gündem makale içeriği için aşağıda önerilen diğer alakalı gönderilere de göz atın.