Benim gibi geçişten vazgeçenlerin bir haklar bildirgesine ihtiyacı var

12 yaşında erkek olmaya çalıştım. 16 yaşında tekrar kız olmaya çalıştım. Şimdi 19 yaşındayım. Gördüğüm "bakım" beni muhtemelen uzun süre taşıyacağım fiziksel ve zihinsel zorluklarla baş başa bıraktı hayatımın geri kalanı.

Güvenmem söylenen tıp uzmanları tarafından tacize uğradım ve bana yalan söylendi. Annem ve babama da yalan söylediler. Hala sayısız genç erkek ve kıza tacizde bulunuyor ve yalan söylüyorlar.

Geçiş sürecim hızlı gerçekleşti. 11 yaşındayken erkeksi bir çizgiye sahip olmama ve diğer kızlarla arkadaş olmakta zorluk çekmeme rağmen kız olduğumu biliyordum. Ergenlik zorlu olsa da erkek olmam gerektiği hiç aklıma gelmemişti.

Sonra bir cep telefonu aldım ve sosyal medyayı keşfettim. Bana sürekli bir kız bedenine hapsolmuş bir erkek çocuk olduğum söylendi. Buna inanmaya geldim. Erkek çocuk olduğuma ve vücudumun bunu yansıtması gerektiğine, aksi takdirde hayatın yaşamaya değer olmayacağına karar verdim.

DETRANSITIONER, KENDİNİ 'KALICI ŞEKİLDE ŞEKİLLENDİRMEYEN' BAŞARISIZ MASTEKTOMİ NEDENİYLE DOKTORLARA 1 MİLYON DOLARLIK DAVA AÇTI

12 yaşımdayken sosyal medyada duyduklarımı tekrarlayan terapistlerle konuştum. Ailem beni korumaya çalıştı. Bana DEHB tanısı konulduğunu ve otizm belirtileri gösterdiğini söylediler. Ancak terapistler ve doktorlar, ebeveynlerimin ya ölü bir kızı ya da yaşayan bir oğlu olabileceğini ve onları rıza vermeleri için manipüle edebileceklerini söyledi.

Ayrıca cinsiyet değiştirmenin geri döndürülebilir olduğunu da söylediler. 13 yaşıma geldiğimde ergenlik engelleyiciler ve testosteron kullanıyordum. 15 yaşımda çift mastektomi geçirdim. Göğüslerimden nefret etmiyordum ama doktorlar yine de onları kesmem gerektiğini söyledi.

Ergenlik engelleyici ilaçlar bana ateş basması ve uyuşukluk gibi menopoz semptomları verdi. Testosteron sesimi alçalttı ve bana kas verdi. İdrar yolu sorunları geliştirdim. Göğsüm büyük yaralarla kaldı. Özellikle bir aile sahibi olmak istediğimi fark ettiğimde akıl sağlığım bozuldu. Artık yapabilir miyim bilmiyordum. 25 kilo verdim ve okulda mücadele etmeye başladım.

Geçiş sürecim 16 yaşımda başladı. Beni geçişe zorlayan tıp uzmanları bana yardım etme konusunda sıfır ilgi gösterdi. Bazıları geçişimi sürdürmem için beni manipüle etmeye çalıştı. Kelimenin tam anlamıyla yaralanmaya hakaret eklemek istiyorlar. Ve geçişlerin hiçbir şekilde geri döndürülemez olduğu ortaya çıktı.

Göğüslerimin olması gereken yeri hâlâ bandajlı. İdrar yolu sorunlarım düzeldi ama hâlâ kötü. Aynaya baktığımda bazen yüzümü tanıyamıyorum çünkü testosteron onu değiştirdi. Ben bir kızım ama bazen doktorların yaratmaya çalıştığı çocuğu görüyorum.

DÖNÜŞÜMLÜ DONANMA SEAL, KÜÇÜKLERE YÖNELİK CİNSİYET CERRAHİSİ KONUSUNDA EBEVEYNLERİ UYARIYOR: 'TÜM VERİLERİ PAYLAŞMAYIN'

Reşit olmayanlar için cinsiyet geçiş prosedürlerini yasaklayan veya kısıtlayan 22 eyalete daha fazla minnettar olamazdım. Birçok eyaletin yasama meclisinde ifade verdim ve daha fazla eyaletin harekete geçeceğini umuyorum. Ancak birçok eyalet milletvekili de bana bir sonraki adımın ne olduğunu sordu. Cevabım basit:

Şimdi benim gibi geçişten dönenlerin ve bedenleri değiştirilen ve hayatları mahvolan sayısız kişinin haklarını koruma zamanı.

Do ile çalıştım. Bir "geçişten arındırıcı haklar bildirgesi" geliştirmek için Zarar Yok. Bu kitap, 12 yaşında bu yola başladığımda keşke bilseydim dediğim bazı şeyler üzerine kurulu.

Gerçeklere ihtiyacım vardı. Kimse bana, aldığım prosedürleri haklı çıkaran güvenilir çalışmaların tamamen eksikliğinden bahsetmedi. Kimse bana endikasyon dışı reçeteye dayalı deneysel prosedürler aldığımı söylemedi. Kimse bana yan etkilerinden bahsetmedi.

Eğer bu süreci tekrar yaşasaydım, eminim ki kimse bana Avrupa ülkelerinin artık bu prosedürleri kısıtladığını çünkü zararların risklerden daha ağır bastığını söylemezdi. Tasarımız, benim yapamadığım bilgilendirilmiş onam verebilmeleri için genç hastalara ve ebeveynlere bu bilgiyi verecekti.

Şeffaflığa ihtiyacım vardı. Annemle babam ve ben ilk kez bir cinsiyet kliniğine gittiğimizde bunun ne işe yaradığına dair hiçbir fikrimiz yoktu ve ailem bunun beni hemen ilaca yönlendireceğini düşünmüyordu.

DETRANSITIONER, CİNSİYET İDEOLOJİSİNİN ÇOCUKLAR İÇİN 'UZUN VADELİ SONUÇLARI' OLABİLECEĞİ UYARISIYOR: ONLAR 'ONAY VEREMEZLER'.

Doktorlar ve cerrahların kime, hangi yaşta ne yaptıklarını devlete söylemeleri gerekiyor. Ayrıca tedavi ettikleri hastaların otizm, depresyon, bipolar bozukluk vb. gibi rahatsızlıklara sahip olup olmadığını da açıklamaları gerekiyor.

Tasarımız bu bilgiyi açığa çıkaracak ve bu doktorların ne kadar dengesiz olduğunu açıkça ortaya koyacaktı.

Sigorta kapsamına ihtiyacım vardı. Ebeveynlerimin sağlayıcısı tüm geçiş işinin masraflarını karşılasa da, geçişin sona ermesinin muazzam maliyetlerini karşılamıyor. Sigorta bir gencin vücudunu mahvedecekse bunun bedelini hayatının geri kalanında ödemelidir. Tasarımız bunu gerçekleştiriyor.

En önemlisi, adalete ihtiyacım vardı ve hâlâ da ihtiyacım var. O terapistler ve doktorlar ergenlik yıllarımı çaldılar. Neredeyse bir zihni ve bir bedeni kırıyorlardı…