Amerika'nın ilk Noel'ini kurtaran cesur adamlar

Partizan siyaset hüküm sürdü, enflasyon hızla yükseldi ve ülke derinden bölündü. Bunun 2023'teki Amerika olduğunu düşünebilirsiniz ama Aralık 1776'daki Amerika Birleşik Devletleri'ydi. Amerikan tarihinin en karanlık dönemlerinden birinde ekonomi harabeye dönmüştü ve Washington'un ordusu birbiri ardına savaşlar kaybetmişti.

Altı aylık ülkenin havası iyimserlikten yenilgiye doğru bozulmuştu. Ancak Noel Günü, şiddetli bir Nor'easter'ın ortasında, Marblehead, Massachusetts'ten küçük bir grup asker-denizci, Washington'un ordusunu geçilmez, buzla dolu bir nehirden geçirerek tarihin akışını değiştirdi.

Daha da kötüsü, kıtasal ordunun askere alınma süresi Aralık ve 1 Ocak 1777'de sona erdi. Ordusunun buharlaşmasını istemiyorsa, Washington'un hızlı hareket etmesi gerekecekti. Amerika'nın davası sonsuza kadar kaybolacaktı. Amerika Birleşik Devletleri, iktidarlarına yönelik her türlü iç ayaklanmayı veya meydan okumayı yenilgiye uğratan Britanya İmparatorluğu tarafından ezilen bir grup insandan başka bir şey olmayacaktı.

YÜZLERCE KİŞİ BOSTON ÇAY PARTİSİ'NİN 250. YIL DÖNÜMÜNÜ DEVRİMCİ PROTESTOYUN YENİLENMELERİ İLE KUTLADI

Kıta ordusu Washington'u kurtarmak için Marblehead'den cesur bir alayına çağrıda bulunuyoruz cesur bir plan üzerinde karar kıldı. Soğukkanlı John Glover ve onun Marblehead Denizcileri, Noel'de karanlığın altında buzlu Delaware Nehri'ni geçen saldırı nehrine liderlik edeceklerdi. Washington'un ordusu daha sonra yaklaşık dokuz mil ilerleyecek ve Trenton'daki Hessen garnizonuna saldıracaktı.

Ağustos ayında Glover ve Marbleheaders, Washington'un ordusunu Doğu Nehri boyunca geçirerek bir mucize daha gerçekleştirmiş ve onu Brooklyn Muharebesi'nde bir "Amerikan Dunkirk"ünde yok edilmekten kurtarmıştı.

Delaware'i geçmenin mümkün olup olmadığı sorulduğunda, Washington'a "çocuklarının bunu başarabileceği için bu konuda endişelenmemesi" konusunda kendinden emin bir şekilde güvence verdi. Ya hep ya hiçti ve Washington operasyonun şifresini bizzat seçti: "Zafer ya da Ölüm."

Washington ayrıca düşmanın geri çekilmesini engellemek için iki Amerikan askeri grubuna daha Trenton'un aşağısındaki nehri geçme emri verdi. Marbleheaders tarafından yönlendirilmeyen bu gruplar buzlu nehri geçilmez buldu ve nehri geçme çabaları başarısız oldu. Ancak Marblehead'in Siyahları ve Yerli Amerikalıları da içeren çeşitli alayın cesareti ve denizcilik yeteneği, Devrim Savaşı'nın gidişatını değiştiren savaşı mümkün kıldı.

En çok satan kitabım olan "Vazgeçilmezler: Marblehead'in Ülkeyi Şekillendiren, Donanmayı Kuran ve Washington'u Kıyı Boyunca Kürek Eden Çeşitli Asker-Denizcileri" adlı çok satan kitabımda, Marbleheaders'ın daha önce anlatılmamış öyküsünü Amerika'nın kuruluş öyküsüyle birlikte anlatıyorum. Delaware'de." Kitap, tarihin gidişatını değiştiren bu eşsiz Amerikalı grubunun Kardeşler Grubu tarzı bir anlatımıdır.

Ordu acınası bir durumdaydı. Amerikalı bir subayın hatırladığı gibi, "Ayakkabısı olmayan askerler için korkunç bir gece olurdu. Bazıları ayaklarına eski paçavralar bağladı; diğerleri yalınayak ama ben hiçbir adamın şikayet ettiğini duymadım."

Gece 23:00'e gelindiğinde büyük bir fırtına adamlara kar, karla karışık yağmur ve sert rüzgar yağdırdı. Birçoğu yüzme bilmeyen birlikler için, yan taraftan düşmek muhtemelen buzlu akıntılarda ölüm anlamına gelecekti.

Donma ve hipotermi riskine rağmen yorulmak bilmeyen kıta ordusu yola devam etti. Washington operasyonu yönetti, "Washington'u hiç şu anki kadar kararlı görmemiştim. Pelerinine sarınarak nehrin kıyısında duruyor, birliklerin çıkarılmasına nezaret ediyor. Sakin ve aklı başında ama çok kararlı... fırtına Bıçak gibi keser."

Mucizevi bir şekilde Amerikalılar ilk geçişte tek bir askerini bile kaybetmedi. Ancak fırtına onları geride bıraktı. Washington gece yarısına kadar herkesin nehirden geçmesini istiyordu ama ordusu sabah neredeyse dörde kadar Delaware'in uzak tarafında yeniden toplanmamıştı. Diğer iki grubun karşıya geçmediğini bilmeyen Washington, bitkin, titreyen adamlarına Trenton'a doğru uzun yürüyüşe geçmelerini emretti.

Cezalandırıcı rüzgarların neredeyse yatay olarak sürüklediği kar ve sulusepkenin içinde, adamlar ve atlar kar yığınlarının arasından geçerek buzlu yollarda kayarak ilerlediler. "Yerde az miktarda kar olduğundan ve ayakkabıları kırık olan adamların ayaklarından kanla lekelendiğinden rotaları kolaylıkla takip edilebiliyordu."

Daha fazla askerini kaybetmek istemeyen Washington, adamlara cesaret verici sözler söyledi. Zorluklar onun en iyi niteliklerini ortaya çıkardı. "Basın! Basın, çocuklar!" çizgide bir aşağı bir yukarı giderken bağırdı.

Amerikalılar sabah saat sekizden hemen önce Trenton'un eteklerine vardılar. Fırtına nedeniyle görüş mesafesinin azalması nedeniyle, nöbetçiler "Der feind! Heratus! Heratus!" (Düşman! Dışarı çıkın! Dışarı çıkın!).

Hessian'lılar düzensiz bir şekilde geri çekildiler…