Ağlayan Köprüaltı

Her insanın birine yıllar sonrası için buluşma sözü verdiği bir yeri vardır.Bu şehrin insanları için böyle bir yer
vardı.Şehrin neredeyse tamamının uğradığı bu ıssız karanlık köprüaltı sabahları sevgililerin buluşma noktası
akşam yolunu bilmeyenlerin tehlikeli mekanıydı.Bu yerin en bilinen özelliği yıllar sonrası için insanların
burada buluşacağına dair söz vermesiydi.İnsanlar söz vermeye devam ediyordu peki kaç tanesi yıllar sonra
buluşuyordu? Hiçbiri.Çünkü yıllar insanları değiştirmeye devam ediyor ve değişen insanlar birbirine alışmak
yerine uzaklaşmayı seçiyordu.Yıllar kimi zamansa insanların canını alıyor değişmesine fırsat tanımıyordu.
Bu köprüaltı kötü bir geçmişe sahipti bu yüzden.Duvarları sevgililerin isimleriyle ve güzel sözlerle doluydu
oysa.Köprüaltı nelere şahit olmuştu kim bilir? Dili olsa neler derdi?

Köprüaltı bütün bu kavuşamamalara dayanamadı en son yağmurlu bir gün üstü kapalı olmasına rağmen
duvarlarından yağmur damlaları süzüldü.Gözyaşları gibi yavaş yavaş süzüldü bu yağmur.Ve ne ertesi gün ne
yıllar sonra geçti bu yağmur damlalarının ıslaklığı.Nemli kalmasından dolayı dedi bilime inanan şehir sakinleri.
Bilim yerine duygularıyla hareket eden şehir sakinleri ağladı köprüaltı dediler.Dayanamadı yıllar sonra 
kavuşamayan insanlara, ağladı.Herkes bu ıslaklığın kalmasını bir sebebe bağladı.

İnsanlar bu köprüaltının sırrını zamanla unutmaya başladı.Artık ne gizlice buluşan sevgililer ne gece burayı
ev belleyen evsizler gelmemeye başladı.Köprüaltı tamamen unutulduğunda ıslaklığını yitirmeye başladı.
Kimse bu duvarlarında bulunan ıslaklığın gittiğini bilmiyordu ama zamanla kurumuştu köprüaltı.Yıllar sonra,
sevgilisini otogarda uğurlayan ve burada buluşacağına söz verdikten sonra otobüsün kaza haberini alan
bir adam buraya geldi.Beklediği hiçbir şey yoktu.Asla buluşamayacaktı sevgilisiyle köprüaltına  gitmeye
bile yeni cesaret etmişti.Geldi duvarlara elini dokundu zamanında bu duvarlara sevgilisiyle isimlerini yazmıştı
yazıyı bulamadı.Köprüaltına o da veda etti.Çıkınca birine sordu:
-Köprüaltında tadilat felan mı yaptılar?
-Hayır yıllardan beri olduğu gibi duruyor.
-Duvarda yazılar yazardı eskiden şimdi bulamadım.
-Duvarları ıslandı onun sonra kurudu diyorlar çeşitli dedikodular çıktı kimse ne olduğunu bilmiyor tam.

Adam teşekkür edip uzaklaştı.Geride sevgilisinden tek kalan şey o yazıydı.Ne kadar saçma geliyordu adama
farklı bir şey olabilirdi geride kalan tek şey.Bir eşya bir not ama duvara yazılan bir yazı son kalan şeydi.
Ve köprüaltı bu yazıyı silip yutmuştu.Sinirli bir şekilde köprüaltına gitti.Bağırmaya başladı:
-NEDEN!?
Köprüaltında sesi yankılandı:
-NEDEN!?   NEDEN!?
Adam sanki köprüaltı ona cevap veriyormuş gibi hissetti.Yıllar boyu susan köprüaltı belkide kendi sesinin
yankısıyla ona sormuştu neden diye.Yıllar boyu kavuşmamalara şahit olmak belki köprüaltını çok yormuştu.
Ağlamıştı ama insanlar ağlamasını bile bi süre sonra unutmuştu.Köprüaltı bütün bu yaşananlara neden
demekle yetindi.Köprüaltına bir daha giden kimse olmadı bazen yanından geçenler hala yankılanan bir ses
olduğunu söylerler.

24.06.2017  E.C.